Revolutionair elan
De babyboomers, geboren vlak na de Tweede Wereldoorlog, werden maatschappelijk bewust tijdens de economische boom van de jaren zestig. Ze wilden een heel andere maatschappij dan die van hun ouders. Ze protesteerden tegen autoritaire maatschappijstructuren, tegen ongelijkheid van bevolkingsgroepen en oorlog. Maar zo makkelijk ging dat niet. De economie groeide, maar niet zonder periodes van terugval. De flowerpowerdroom van vrede en harmonie kwam niet uit.
Het revolutionaire elan was in 1968 in Parijs, Amsterdam en andere Europese hoofdsteden tot een hoogtepunt gestegen. Maar in de loop van de jaren zeventig leidden de demonstraties voor ontwapening en vrede tot verscherpte politieke tegenstellingen tussen links en rechts. De Verenigde Staten trokken zich in 1975 wel terug uit Vietnam, maar de Koude Oorlog duurde in Europa voort tot 1989.
No-nonsensementaliteit
Na de tweede oliecrisis (1979-1980) kwam Nederland in een jarenlange economische recessie terecht. De overheid was erg gul geweest en moest nu fors bezuinigen. Mede daardoor werd een zakelijke no-nonsensementaliteit dominant, niet gericht op idealen, maar op meer voor de hand liggende materiële doelen.
Vrijemarktdenken
De Nederlandse economie werd steeds opener en internationaler. De belangrijkste handelspartner bleef Duitsland, de grootste economie in de EU, voor en na de Duitse hereniging in 1990. Maar de Nederlandse bedrijfscultuur werd steeds sterker Anglo-Amerikaans georiënteerd. Het neoliberale vrijemarktdenken, dat nauwelijks een rol zag voor sturing en regulering vanuit de overheid, won vooral in de jaren negentig terrein.